சைவ சித்தாந்தம், உண்மை விளக்கம் பகுதி – 2.6

மாணவரின் நன்றியுரை
53. வாழ்ந்தேன் அருட்கடலே வற்றாப் பவக்கடலில்
வீழ்ந்தே அலையாமல் மேதினியில் சூழ்ந்துவிடா
வெண்ணைச் சுவேதவன மெய்கண்ட நாதனே
உண்மைத் தவப்பயனே உற்று.

பதவுரை
சூழ்ந்து மெய்யன்பர்கள் எப்பொழுதும் சூழ்ந்து கொண்டு
விடா நீங்காமல் உள்ள,
வெண்ணைச் சுவேதவன திருவெண்ணெய் நல்லூரை வாழிடமாகக் கொண்ட, சுவேதவனப் பெருமாள் என்னும் பிள்ளைத் திருநாமம் உடைய,
மெய்கண்ட நாதனே மெய்கண்டநாதரே,
அருட்கடலே கருணைக் கடலாக உள்ளவரே,
உண்மைத் தவப்பயன் அடியேன் முன்முன் பிறவிகளிற் செய்த உண்மையான தவத்தின் பயன்
உற்று இப்பொழுது வந்து கைகூடியதனால்
(உம்மைப் புகலாக அடைந்து சிவஞான உபதேசம் பெற்றேன். அதனால்)
மேதினியில் உலகில்
வற்றா சிறிதும் குறையாமல் இடையீன்றித் தொடர்ந்து வருகின்ற
பவக் கடலில் பிறவியாகிய கடலில்
வீழ்ந்து அலையாமல் வீழ்ந்து வருந்தாமல்
வாழ்ந்தேன் நிலைத்த சிவானந்த வாழ்வைப் பெற்றேன்.
பொழிப்புரை

சைவ சித்தாந்த ஞானத்தை நல்கித் தன்னை ஆட்கொண்ட அருட் குரவராகிய மெய்கண்ட தேவரின் திருவடித் தாமரைகளைத் தொழுதிறைஞ்சித் தனது நன்றியறி தலைப் பின்வருமாறு புலப்படுத்துகிறார் மாணவர். கண்ணுதலையும் கறைமிடற்றையும் மறைத்தருளி மண்ணிடையே வந்து திருவெண்ணெய்நல்லூரில் எழுந்தருளியிருக்கும் மெய்கண்ட நாதரே! சுவேதவனப் பெருமாள் என்னும் பிள்ளைத் திருப்பெயரை உடையவரே! அருட்கடலே! அடியேன் முற் பிறவிகளிற் செய்த உண்மைத் தவத்தின் பயனால் உமக்கு ஆட்பட்டேன்; வற்றாத பிறவிக் கடலில் வீழ்ந்து தடுமாறாமல் உண்மை வாழ்வைத் தலைப்பட்டேன். (இதற்கு எளியேன் செய்யும் கைம்மாறும் உண்டோ? அடியேன் நின் அடைக்கலம். வாழிய நின் மலரடிகள்!)

திருச்சிற்றம்பலம்